De Goedemeent: historie. terug naar de Wijk
In 1993 (1992?) las Elly Brugge in het tijdschrift Jonas over een klein
wijkje in St Oedenrode: Cathalijne waar een 16tal woningen waren gebouwd
in een onderlinge samenhang en in samenhang met de omgeving op een prachtige
maar kwetsbare locatie.
Zij had een aantal kennissen die wel voelden om gezamenlijk het avontuur
van een bouwproject aan te gaan
In september 1993 bezocht de initiatiefgroep St.Oedenrode samen met Jan
Noordman en Chris Posma die zeer bij de ontwikkeling van dit project betrokken
waren en spoedig werd kontakt met de gemeente Purmerend gezocht. Deze
toonde zich ingenomen met dit onverwachte en onbekende initiatief en begin
januari 1994 werd door de wethouder een locatie aangeboden tussen Brantjesstraat
en Westerweg aan de kersverse vereniging.
Het stuk grond was zodanig groot dat er snel meer geïnteresseerden
werden gezocht en in het voorjaar van 1994 begonnen de voorbereidingen.
Chris Posma verzamelde de individuele wensen qua kubieke meters, vierkante
meters en woonlasten, terwijl Jan Noordman een wekelijkse bijeenkomst
organiseerde met de bewoners met als doel bij hen de woonwensen, bewust
en onbewust, boven water te krijgen.
Met tekenen en klei, veel praten en kijken kwam er een woonkwaliteitenlijst
van iedere deelnemer en een gemeenschappelijke lijst voor de gehele wijk.
Parallel daaraan werden de kinderen bezig gehouden en ook bij hen werd
iets dergelijks opgezet.
Mijn
kasteel.
Voor de zomer was er een ruw schetsontwerp van de wijk klaar. Als landschapsarchitect
was Hyco Verhagen aangezocht en een eerste plan werd gepresenteerd. Helaas
was de presentatie van dit plan zodanig dat nauwelijk iemand had begrepen
dat er verhoogde regenwaterafvoeren door de tuinen heen naar de sloten
zouden voeren. Dit werd na intervieuws met alle leden veranderd en het
regenwater zou daarna via een nader te bepalen reeks van waterpartijen
naar de sloten lopen.
Leembouw was een interessante bouwwijze waar enkele leden zich in verdiepten.
Er werd kontact met Carl Giskens (de leemgoeroe) gezocht en een diavertoning
van Carl sprak velen wel aan. Jan Noordman was zodanig gemotiveerd door
de animo van de deelnemers dat hij de hele organisatie anders wilde opzetten.
Dit leidde tot dusdanige meningsverschillen tussen de architecten onderling
en tussen Jan en het bestuur dat na diverse pogingen om tot overeenstemming
te komen besloten werd om zonder Jan verder te gaan. Dit werd zeer betreurd
door veel deelnemers. Hij had het proces enorm op gang gebracht.
Met Chris Posma als projectleider, Renz Pijnenburg, Laap van der Laan en Pieter van der Ree (de drie architecten) werd definitief besloten het project te starten. Iedere deelnemer koos een van de achitecten om zijn wensen zo goed mogelijk te verwezenlijken.
Werkgroepen.
Al vroeg werd binnen de vereniging een aantal ondersteunende
taken gedelegeerd aan werkgroepen:
-kinderen
-techniek
-feest
-ledenwerving
-groen
Er werden alle mogelijke excursies op kleine of grote
schaal georganiseerd om de enorme hoeveelheid informatie die er is op
het gebied van bouwen en specifiek: ecologisch bouwen te vergaren en te
overwegen.
Bezocht werden o.a:
VIBA tentoonstelling in Den Bosch,
Cathalijne in St Oedenrode,
Ecolonia Alphen a.d.Rijn,
Het Groene Dak Utrecht,
De Twaalf Ambachten,
Ecobel Leiden,
De kleine Aarde,
Romolenpolder Haarlem,
MW2 in Den Bosch,
Ecowijk in Vlaardingen,
Ecowijk in Zeewolde,
Terazzobedrijf Candido,
keukenbouwers de Zonnevlecht, de Schaaf en
Bernhagen,
Timmerbedrijf: de Krul.
Bouwbeurzen RAI en Jaarbeurs,
Aquatec en InstallatieRAI. 3
Meerdere voorlichtingsbijeenkomsten over het gebruik van natuurverf,
excursie naar timmerfabriek "de Grotendorst".
Een flink aantal deelnemers volgde een speciaal daarvoor georganiseerde ecologische tuincursus bij tuinachitecte Jeanine Jonker uit Limmen.
Daarnaast was er het bouwteam, aangevoerd door Chris Posma (de projectleider die door de vereniging daarvoor was aangetrokken) met de drie architecten, een bestuurslid en een lid van de technische commissie. Er werden talloze voorbereidende gesprekken gevoerd, een aannemer geselecteerd, alternatieve bouwmethoden bediscussieerd en de leden voorgelicht op alle denkbare terreinen.
Bezwaren.
Kort nadat de plannen werden gepubliceerd werd door
een aantal aanwonenden van de toekomstige wijk protest aangetekend bij
de gemeente Purmerend tegen de bouwplannen. Deze waren afwijkend van de
oorspronkelijke plannen en deze mensen verwachtten parkeer en verkeersoverlast
door grotere hoeveelheden auto's dan voorzien. Dit ondanks dat binnen
de vereniging afgesproken was dat de leden per gezin niet meer dan een
auto zouden bezitten. Het gebrek aan rechtsgrond van deze afspraak was
voor de gemeente ook rede om de overal in de wijk gehanteerde parkeernorm
onveranderd ook bij ons toe te passen. De procedures die volgden leidden
tot de beslissing dat wij mochten gaan bouwen. De vertraging die daardoor
ontstaan is, is voor een deel gebruikt om de ontwerpen van de woningen
te vervolmaken.
De bouw. De periode waarin ons project "bouwklaar"
was, kenmerkte zich door een zekere conjuncturele slapte in de bouw: het
woord VINEX was net uitgevonden en de jaren ervoor was de nieuwbouw kwantitatief
op een dieptepunt gekomen.
Mede daarom was het geen probleem om een aannemer te interesseren in ons
project. Met ons bouwteam zochten wij De Geus uit die ook erg enthousiast
bleek over het geheel nieuwe begrip: ecologisch bouwen.
Problemen. Geen project verloopt zonder kleine of grote problemen. Op de Goedemeent is iedereen over het totaal zeer tevreden maar op onderdelen zijn er veel dingen fout gegaan of voor verbetering vatbaar. De ervaringen die hier opgedaan zijn worden deels weer toegepast bij de ontwikkeling van nieuwe projecten.
Waarom? waarom hebben jullie geen zonneboilers, waarom geen helofyten waterreiniging of composttoilet? Dit zijn vragen die sommige geïnteresseerden stellen. Wij hebben uitvoerig deze en nog vele andere interessante mogelijkheden overwogen en onderzocht maar binnen de mogelijkheden (ruimte, financien, stedelijke situatie) is bewust daarvan afgezien. Zie ook hier.